2 Aralık 2008 Salı

kelimecilik

benim bu depresif soluklarım tesadüf!
bence değil. ya da
bence öyle.
yalnızlatmak kendimi!
bunun anlamı bende büyük. sendekini umursamıyorum

merak etme.

nefreti insanlığıma
ve insanlığa
dışa kurşunlanması ya da
kurşunlanamaması var etrafta.
daha çok, aslında hep,
kurşunlanamaması var etrafta.
bende de.
rahatsız olmamak artık tesadüf! değil.
bu içe püskürüklüklerimiz
sadece alışkanlık. kabullenişlerimiz
avuçlarımızda, bakıyoruz onlara.

-duygularımızı-sapıkça ve cinayetsel
düşüncelerimizi-hıçkırıklar'ımızı
seçmemiz tesadüf!
cinayet mi sevişmek mi?
hangisi da zevkli..
yutkunarak verilen bir cevap mı
var ağzında.
peki bu cevap tesadüf mü?


körebe oyununda tesadüf değil
ebe olma isteğim.

tüm içtenliğimle ve bile bile. istiyorum
kimseyi de yakalamamak bir de...

2 yorum:

no no dedi ki...

kırmızıııı...!!
ben bi blogum olduğunu unutmuştum ayol
neyse buralardayım :))

dide dedi ki...

ben ebe olmaktan çok korkarım.